Fëmijëve nuk u mjafton vetëm prania fizike e babait; ata kanë nevojë që ai të jetë emocionalisht i disponueshëm dhe i përfshirë në rritjen e tyre. Kur babai ngrit një ‘mur të padukshëm’, fëmijët e ndjejnë të parët dhe pasojat mund të zgjasin me vite.
Disa baballarë jetojnë fizikisht me familjen, por janë emocionalisht të distancuar, shpesh si një ‘ujk i vetmuar’ që mban largësi edhe nga më të afërmit. Edhe pse mund të jenë prezantë në shtëpi, barriera e brendshme ndikojnë në zhvillimin emocional dhe ndjenjën e sigurisë te fëmijët.
Ja katër tiparet më të zakonshme të një babai emocionalisht të ftohtë:
1. Rrallë shfaq emocione
Baballarët e ftohtë pak shprehin dashuri, butësi ose vlerësime. Puthjet, përqafimet dhe fjalët inkurajuese janë përjashtim, jo rregull. Fëmijët mësojnë shpesh se emocionet duhet të fshihen, jo të ndahen lirshëm.
2. Është i distancuar në komunikim
Shmang bisedat e thella dhe rrallë intereson për ndjenjat e anëtarëve të familjes. Fjalitë e tij janë të shkurtra dhe funksionale, më shumë udhëzime se sa dialog i sinqertë, duke krijuar një boshllëk emocional.
3. I tërhequr dhe i izoluar
Preferon të zgjidhë problemet vetë, nuk kërkon këshilla dhe nuk përfshin familjen në vendimmarrje. Edhe pse fizikisht i pranishëm, distanca e brendshme krijon një mur që mban fëmijët dhe partneren larg.
4. Ofron mbështetje të kufizuar në momente krize
Kur shfaqen probleme ose emocionet janë të forta, ai shpesh nuk ofron ngushëllim apo ndihmë praktike. Reagimi mund të jetë racionalizim i ftohtë, shmangie ose shtyrje e përgjegjësisë te të tjerët.
Baballarët emocionalisht të padisponueshëm nuk janë domosdoshmërisht njerëz të këqij; shpesh janë produkt i fëmijërisë së vështirë, traumave ose modeleve të mësuara. Megjithatë, mungesa e pranisë emocionale mund të dëmtojë ndjenjën e sigurisë, besimin dhe vetëvlerësimin te fëmijët.
/Telegrafi/
